Hejka! Dzisiaj zapraszam Was do recenzji bardzo dobrego debiutu, który wciągnie Was w świat jasnowidzów pracujących w tajnych organizacjach rządowych :)

***OPIS*** 

***RECENZJA***

Instytut to pozycja, która wprowadza na rynek czytelniczy świeżość i nowe pomysły. Sądzę, że książek w tym stylu jest bardzo niewiele. Tematyka jest nam na tyle nieznana, że autorka ma wiele możliwości na puszczenie wodzy fantazji. Na kartach tej powieści ukazuje ogromny potencjał głównej bohaterki, nad którym stara się ona zapanować. Archer dostaje ode mnie duży plus za to, że Teddy musi zapracować na każdy sukces. Myślę, że ten tom to zaledwie wstęp do magicznego świata, który zostanie jeszcze znacznie poszerzony i będzie zapierać dech w piersiach.

Jest to książka, która przyciąga uwagę swoją piękną okładką, ale oferuje nam znacznie więcej. Początek jest spokojny, jednak akcja z każdym kolejnym rozdziałem nabiera tempa, aż w końcu nie jesteśmy w stanie przerwać czytania.
Archer w ciekawy sposób łączy elementy fantastyczne z kryminalnymi, dodając tym dreszczyku emocji.



Elementem, nad którym radziłabym popracować autorce są bohaterowie. Zwłaszcza rozwinęłabym trochę przyjaciół Teddy. Mają oni różne nadprzyrodzone zdolności i dobrze byłby poświęcić im chwilę więcej i pozwolić czytelnikowi bardziej zachwycić się nimi i ich umiejętnościami.

Mam nadzieję, że się nie mylę, a Instytut to tylko czubek góry lodowej. Pole do popisu jest ogromne i liczę, że autorka je wykorzysta. Jeśli świat jasnowidzów Was zainteresował, to dajcie mu się wciągnąć i przeczytajcie Instytut.

Pozdrawiam ciepło
Gosia 

Hejka! Mam nadzieję, że rok 2020 zaczął się dla Was w cudowny sposób i mieliście czas na dobre książki. Ja, chodząc spać codziennie koło 2, nadrobiłam trochę czytelniczych zaległości i przeczytałam fantastyczne pozycje, o których w najbliższym czasie Wam opowiem. Dzisiaj zapraszam do recenzji Sadie :)

***OPIS***

 ***RECENZJA***

Największym plusem tej książki jest szczerości i prawdziwość - do bólu. Zero różowych okularów, farta, niespodziewanej radości. Historia Sadie jest ponura i pełna cierpienia, sprawia to, że bardzo trafia do czytelnika. Pokazuje brutalność tego świata, niesprawiedliwość i to niesamowicie urzeka. Sadie załamana utratą siostry, chce wymierzyć sama sprawiedliwość, a aby to osiągnąć musi zmierzyć się z wieloma trudnościami. Naprawdę było mi żal głównej bohaterki, bo opis jej czynów i emocji porusza, a także pewien brak nadziei na to, że jeszcze będzie dobrze. Dziewczyna po utracie wszystkiego, co kochała ma tylko jeden cel w życiu.

Książka została napisana w dość niecodzienny sposób. Na przemian z rozdziałami o Sadie, mamy te w formie podcastu o niej. Trochę obawiałam się tej formy i pochodziłam do niej sceptycznie, jednk szybko się przekonałam. Czytając ją odnosimy wrażenie, że uczestniczymy w śledztwie i depczemy bohaterce po piętach.

Sadie to mądra i silna dziewczyna. Mimo trudnego życia, starała się dać siostrze dzieciństwo, którego ona nie otrzymała. Bardzo kochała Mattie i widać to na kartach powieści, co jeszcze bardziej uzmysławia czytelnikowi odczuwane przez nią poczucie straty.

Pojawia się tylko jeden znaczący minus. Mimo, że kiedy oceniam poszczególne elementy tej pozycji i uważam, że zostały napisane bardzo dobrze, to kiedy patrzę na całość, muszę z przykrością stwierdzić, że czegoś mi zabrakło. Nie było tej iskierki, która nie pozwala odłożyć książki na bok nawet w najbardziej zapracowanym czasie. Mimo, że ostatnio miałam go naprawdę mało, to Sadie, nawet jak na takie standardy, czytałam bardzo długo. Niby bohaterka cały czas zmienia miejsce swojego pobytu, odkrywa nowe fakty itd. ale zabrakło mi tu paru szalonych zwrotów akcji bądź zaskoczeń, które wbijają w fotel.

Sadie ma ogromny potencjał, chociaż niestety widzę, że nie został w pełni wykorzystany. Myślę, że mogę ją polecić osobom, które lubią skupić się na tym, co dzieje się w głowie bohatera i nie przeszkadza im akcja, która przeważnie trzyma się na jednym poziomie. Jeśli lubicie czuć to charakterystyczne napięcie, to raczej nie jest pozycja dla Was.


Pozdrawiam ciepło
Gosia