Hej! Szczęśliwego Nowego Rok! Ja witam Was w nim z pozycją autorki, której książkę recenzowałam jako jedną z pierwszych na tym blogu i w której byłam absolutnie zakochana jako nastolatka, a mowa tu o Fałszywym pocałunku Mary Pearson. Jak po latach odbieram twórczość pisarki, która niegdyś skradła moje serce?

***OPIS*** 

***RECENZJA***

Trochę się wahałam, czy chcę czytać tę pozycję. Z wiekiem coraz ostrożniej podchodzę do kategorii YA i chociaż nadal się na nią decyduję, to często mam z tyłu głowy, czy ta młodość bohaterów i (przeważnie) delikatność świata mnie nie zmęczy.  Polecenia tej pozycji widziałam na zagranicznym bookstagramie, a ze względu na stare, dobre doświadczenia zdecydowałam się na lekturę. I zaczynając dosłownie od pierwszych wrażeń, czyli wydania - cena okładkowa to 54,90zł i uważam,  że nie jest ona adekwatna do jakości. Najpierw zwróciłam uwagę, jak ładna jest to okładka i jaka szkoda, że nie jest to twarda oprawa. Szybko się jednak zorientowałam,  że moje marzenia były wyjątkowo nad wyrost, bo książka nie tylko nie otrzymała wyróżniających jej zdobień, ale nie zawiera nawet skrzydełek. Jest to jakość podobna do tzw. "szczotki", czyli przedpremierowej wersji książki beż żadnych "ulepszaczy", którą dostaje się czasami od wydawnictw, tymczasem to jest finalny, pełnowartościowy produkt. 

Muszę przyznać, że początek był dla mnie ciężki. Może było to wynikiem tego, że ostatnio sporo czytałam i byłam zmęczona tym przeskakiwaniem między światami, ale kiedy rozpoczęłam lekturę, na pierwszych stronach poczułam się przytłoczona.  Ich czytanie zajęło mi sporo czasu, bo obco brzmiące imiona oraz nazwy trochę mnie zniechęcały. Tak jak prawie zawsze ignoruję analizę map, tak teraz wyjątkowo brakowało mi jednej z nich - z początku nie wiedziałam, czy mowa o klanach czy krajach, pragnęłam jakiegoś wyjaśnienia albo rozpiski.

Jednakże po kilkudziesięciu stronach zrozumiałam najważniejsze powiązania, dałam się wciągnąć do tego świata i nie mogłam się od niego oderwać. 

Akcja książki jest bardzo ciekawa i dynamiczna, bohaterowie dużo się przemieszczają. W połączeniu ze stylem autorki po prostu płynęłam między stronami. Narracja poprowadzona jest z perspektywy zarówno Kazi, jak i Jase'a, dzięki czemu faktycznie możemy obserwować ich tytułowy taniec. 

Kreacja bohaterów jest ciekawa, choć nie idealna, ale zaraz do tego aspektu wrócę. Na pewno pomysł, mimo że nie wybitnie oryginalny, okazał się ciekawy, czyli skrzyżowanie ze sobą złodziejki/wojowniczki i "księcia". Jak można się domyślić, ich umiejętności się wzajemnie uzupełniały, chociaż ich wizje wielokrotnie były inne, a każde z nich zmuszone było snuć własne intrygi. Autorka zadbała też, żeby ich relacja miała podstawę do wytworzenia się i ta część książki bardzo mi się podobała, budziła moją ekscytację, ale miała też kilka pomysłowych i uroczych elementów. 

Za każdym razem rozpoczynając książkę z kategorii YA staram się pomijać wzrokiem wiek bohaterów i udawać,  że wcale nie mają oni 17 i 19 lat. Nie jest to jednak dla mnie łatwe, zwłaszcza kiedy wojowniczka z elitarnej straży królowej jest właściwie dzieckiem. Właśnie w związku z tymi wojowniczkami pojawiły się dla mnie pewne nieścisłości.  Pierwsza z nich dotyczy, nazwijmy to... geografii, co powinno zostać zauważone przez tak wyćwiczoną osobę.  Druga kwestia to jak w pewnym momencie łatwe okazało się pokonanie ich. I tak jak często jestem łaskawa dla drobnych niedociągnięć, tak one rzeczywiście cały czas zajmują pewną część moich myśli, kiedy skupiam je na tej pozycji.

Taniec złodziei był dla mnie swego rodzaju testem, czy nadal będę czerpała przyjemność z książek tej autorki. Trzeciego tomu Fakszywego pocałunku chyba się nie doczekamy w Polsce, minęło już tyle lat, że zapomniałam już prawie całą fabułę, ale zastanawiam się nad kupieniem kontynuacji w oryginale. Ważna informacja - jeśli planujecie sięgnąć po obie serie, to zacznijcie od Kronik Ocalałych, ja przez przypadek trafiłam na spoiler. Ze względu na upływ czasu nie zorientowałam się, że to to samo uniwersum, natomiast kiedy pojawiły się imiona, to szybko się zorientowałam, że właśnie poznałam zakończenie historii, na które czekam od lat.

Uważam, że jest to świetna pozycja dla młodzieży - nastoletnia wersja mnie by była w niej zakochana. Jednak starszym czytelnikom też mogę ją polecić, chociaż tutaj powiedziałabym, że jest ona niczym ciepły kocyk otulający ramiona - bezpieczna, komfortowa opcja, która pozwoli miło spędzić czas. Jestem bardzo zadowolona z lektury, chociaż gdyby była ona bardziej dostosowana do mojej kategorii wiekowej byłabym zachwycona - lubię, kiedy fantastyczne światy mają w sobie cięższą atmosferę, mrok, ekspresyjne sceny walki. Mimo tego, że do ideału wprowadziłabym pewne poprawki, to czytanie sprawiło mi prawdziwą przyjemność i czekam na kontynuację. 

Taniec złodziei możecie kupić w księgarni TaniaKsiazka.pl, a jeśli nie jesteście przekonani do tej pozycji, zapraszam do poprzednich recenzji i przejrzenia oferty książek fantasy w księgarni. 

Zaczytanego dnia

Gosia 

 Hejka! Dzisiaj przychodzę do Was z "Dotknij mnie", które większość z Was zna pewnie pod starym tytułem "Dotyk Julii". Była to jedna z pierwszych serii, którą przeczytałam na początku swojej drogi z literaturą i przez wiele lat wspominałam ją jako jedną z lepszych pozycji. Do teraz żywiłam wobec niej pozytywne uczucia, chociaż przeczytałam tylko tę bazową trylogię, a wyszły także nowelki i kolejne tomy. Jednakże Instagram ciągle zasypywał mnie cytatami, a ja pamiętając swoje dawne odczucia, nie mogłam się oprzeć przed wykorzystaniem okazji w związku ze wznowieniem tego cyklu i porównaniem swoich odczuć po latach. Zapraszam do recenzji!

***OPIS*** 

 

***RECENZJA***

Zacznijmy od wydania. Dotknij mnie posiada oryginalną okładkę, która moim zdaniem jest bardzo ładna, a także twardą oprawę. Dodatkowo w środku znajdziecie również nowelkę Zniszcz mnie, a to wszystko za 49,90 ceny okładkowej. Jak na obecne standardy jest to bardzo dobra cena w stosunku do jakości, więc Wydawnictwo dostało ode mnie już na starcie wielkiego plusa. 

Główną bohaterką jest Juliette, która wykreowana jest według starych trendów - dobra, trochę niepewna, nieświadoma pełni swoich możliwości, a także bojąca się ich. Ma ona jednak momenty stanowczości i mocy, dzięki czemu czytanie o jej losach nadal jest przyjemne. Dodatkowo narracja z jej perspektywy jest poprowadzona w bardzo ciekawy sposób - przekreślenia fragmentów tekstu, przykładanie dużej wagi do liczb, powtórzenia, czasem trochę dziwne porównania - elementy te obrazują mętlik w jej głowie, a jednocześnie tworzą wyjątkowy klimat.

Zastanawiam się, jak przedstawić resztę bohaterów bez spoilerów. Jeśli obserwujecie konta książkowe, to na pewno ich nie uniknęliście, więc jest to trochę, jak czytanie Dworów wiedząc, że najlepsza akcja ma miejsce od drugiego tomu. 14-letnia ja była zauroczona Adamem, ale teraz robi on na mnie mniejsze wrażenie, mam poczucie, że mam mniej wartościowych informacji, argumentów, żeby obdarzyć go tym samym uczuciem, co wtedy. Za to inni bohaterowie intrygują mnie znacznie bardziej, wzbudzają znacznie silniejsze emocje ;)

Mafi ma bardzo lekkie pióro, dzięki czemu książkę czyta się błyskawicznie. Opisy są bardzo krótkie, a akcja dynamiczna, miałam wrażenie, że ani na chwilę nie zwalnia. Poświęcając tej pozycji jeden wieczór (chociaż może bardziej adekwatnym określeniem byłoby zarwanie nocki) z zaskoczeniem zauważyłam, że zdążyłam już poznać ponad połowę historii. Dodatkowo naprawdę dałam się wciągnąć, bo po tylu latach pamiętałam tylko kilka faktów (nawet nie scen) ze wszystkich trzech książek, także element zaskoczenia pozostał, a część wydarzeń przypominałam sobie dopiero po ich przeczytaniu, niektóre zdawały mi się zupełnie nowe. 

Bardzo podobał mi się ten powrót do przeszłości,, to jedna z tych komfortowych historii, do których warto wrócić/poznać je dla wyciszenia i zapomnienia o rzeczywistości, a jednocześnie bardzo się cieszę, że będę mogła poznać więcej szczegółów, które do tej pory mnie ominęły. Dla nastolatek jest to pozycja idealna, ale myślę, że wiele starszych osób również może się dobrze bawić podczas czytania. 

Dotknij mnie możecie kupić w księgarni TaniaKsiazka.pl, a jeśli nie jesteście przekonani do tej pozycji, zapraszam do poprzednich recenzji i przejrzenia oferty książek fantasy w księgarni. 

Zaczytanego dnia

Gosia 

 Hejka, dzisiaj przychodzę do Was z kontynuacją mojej ulubionej serii tego roku. Jestem pod wrażeniem, że w 2022 mieliśmy okazję przeczytać aż trzy książki z cyklu Krew i popiół. Chyba każdy mól książkowy marzy, żeby inne dobre premiery równiez miały takie tempo wydawnicze. Zapraszam do recenzji Korony ze złoconych kości.

***OPIS*** 

 

Poppy nawet nie marzyła, że ​​odnajdzie miłość u boku księcia Casteela. Mroczny okazał się przyjacielem, bratnim sercem i wspaniałym kochankiem. Jednak los, który byłby udziałem zwyczajnej dziewczyny, nie jest jej przeznaczony. Poppy to Wybrana. Błogosławiona. Prawowita władczyni Atlantii. W jej żyłach płynie krew Króla Bogów, więc korona i królestwo należą do niej.

Dziewczyna zawsze pragnęła mieć wpływ tylko na swoje życie. Teraz musi zdecydować, czy porzuci boskie dziedzictwo, czy nałoży złoconą koronę i zostanie Królową Ciała i Ognia. Ma też do wypełnienia misję – musi pomóc Casteelowi odnaleźć jego brata, a potem dowiedzieć się, czy Ian, jej brat, stał się bezdusznym Ascendentem.

Nie wszystkim się podoba, że była Panna jest potomkinią Króla Bogów. Są tacy, którzy nie cofną się przed niczym, aby korona nigdy nie spoczęła na głowie Poppy. Największe zagrożenie dla niej i Atlantii czai się na dalekim zachodzie, gdzie Królowa Krwi i Popiołu ma własne plany, na których realizację czekała setki lat.

 

 

***RECENZJA***

Armentrout pozostawiła mnie po Królestwie ciała i ognia z szokiem wypisanym na twarzy i walącym sercem, więc bardzo wyczekiwałam tego tomu. Zaczyna się on dokładnie tam, gdzie zakończyła się akcja, więc od razu zostajemy wrzuceni w wir zdarzeń i emocji. W pewnym momencie następuje jednak etap, kiedy ilość szokujących, niespodziewanych sytuacji się zmniejsza, a zamiast tego skupiamy się na relacjach między bohaterami, odkrywamy nowe fakty, poznajemy królestwo i historię.W moim przypadku autorka ma to szczęście, że najpierw sprawiła, że pokochałam ten świat i postacie, bo w przeciwnym wypadku ten fragment by mi się dłużył. Nie usunęłabym jednak żadnej z tych scen, ale przeplotłabym je dodatkową akcją. Żeby Was jednak nie zniechęcać - później fabuła znowu nabiera rozpędu i szokuje czytelnika. A zakończenie? Jest świetne. Z jednej strony łamie serce, z drugiej jest dokładnie takie, jak powinno - ma moc i daje wysokie oczekiwania względem kontynuacji. Byłam nim zachwycona. 

Uwielbiam to uczucie, kiedy widzę, że z każdym kolejnym rozdziałem bardziej się przywiązuję do danych bohaterów i tak jest tutaj. Poppy jest genialna od pierwszego tomu - bardzo silna postać, a jej potęga rośnie. Kieran również miał moją sympatię już wcześniej, ale zyskał jej nowe, bardzo duże pokłady. Cas? Jest świetny, ale pojawiły się we mnie pewne zgrzyty: z jednej strony zatracił trochę tego pazura i stał się nawet zbyt kochany w stosunku do tego, co było, z drugiej strony jest to ten typ, który poświęci wszystko dla swojej miłości. Na Ig widziałam wiele razy filmiki, gdzie dziewczyny tłumaczą dlaczego "villain" jest lepszy od bohatera, bo "bohater poświęci cię, żeby uratować świat, złoczyńca zniszczy świat, by ratować ciebie". Jest to idealnie pasujący do niego opis i nie wątpię, że znajdzie setki wielbicielek, natomiast we mnie budził się ponownie pewien problem moralny i przy takich scenach z tyłu głowy miałam inne wartości. Nadal go uwielbiam, to się nie zmieniło, natomiast na idealnym obrazie widziałam skazy.

Kiedy strony przepełnione są mocą i magią, ja jestem zachwycona, a trzeci tom ujawnia ich nowe pokłady, a wręcz daje nadzieję na ich jeszcze większe natężenie w kolejnym tomie. Nie mogę się doczekać, żeby dowiedzieć się, co będzie dalej. Ten wielki, magiczny świat skrywa w sobie tyle ciekawych elementów, ciągle ukazuje coś nowego.

Przedstawiłam Wam pewne wady tej pozycji, jednak niech to Was nie zmyli, w mojej ocenie ta książka trochę spada w rankingu, ale zamiast otrzymać 10/10, dostanie 9/10, więc nadal zdecydowanie zachęcam do lektury. Jeśli macie z mojego polecenia w tym roku przeczytać jedną serię, to niech to będzie właśnie ona. Z każdą stroną zupełnie zapominam o otaczającym mnie realnym świecie i pozwalam się wciągnąć do tej magicznej krainy, co po prostu uwielbiam. 

Koronę ze złoconych kości możecie kupić w księgarni TaniaKsiazka.pl, a jeśli nie jesteście przekonani do tej pozycji, zapraszam do poprzednich recenzji i przejrzenia oferty książek fantasy w księgarni. 

Zaczytanego dnia

Gosia 

współpraca barterowa z księgarnią TaniaKsiazka.pl

 Hejka, dzisiaj przychodzę do Was z drugim tomem These Violent Delights. Z niecierpliwością czekałam na premierę Our Violent Ends i zostałam mile zaskoczona, kiedy dowiedziałam się, że będzie mieć ona miejsce jeszcze w tym roku. Jak oceniam dalsze losy bohaterów, którzy wcześniej zrobili na mnie takie wrażenie? 

***OPIS*** 

 

Jest rok 1927, a Szanghaj chwieje się na skraju rewolucji.

Juliette poświęciła swój związek z Romą i jest teraz całkowicie oddana swojej misji. Wystarczy jeden fałszywy krok, a kuzyn Juliette zajmie jej miejsce jako następca bossa Szkarłatnego Gangu. Jednocześnie Roma pragnie śmierci Juliette, która według niego zabiła z zimną krwią jego najlepszego przyjaciela. Gdyby tylko Juliette naprawdę była winna zarzucanego jej czynu, łatwiej byłoby jej znosić tę nienawiść?

Roma nadal jest pogrążony w żałobie po śmierci Marshalla, a Benedikt praktycznie przestał się do niego odzywać. Roma jest zdeterminowany, aby wszystko naprawić, nawet jeśli to oznacza, że musi w zemście zabić dziewczynę, którą kocha w takim samym stopniu, co nienawidzi.

Szanghaj jest na krawędzi upadku; nacjonaliści zdobywają coraz większą władzę, z każdym dniem rozchodzą się nowe plotki o wojnie domowej, zaś gangom zagraża całkowita zagłada.

Roma i Juliette kolejny raz muszą odłożyć na bok własne emocje i wspólnie zmierzyć się z potworami oraz politycznymi intrygami. Okazuje się, że ich wzajemne uczucia wciąż żyją i nie tak łatwo o nich zapomnieć.

 

 

***RECENZJA***

 Hejka, dzisiaj przychodzę do Was z pozycją, która stanowi dla mnie powrót do przeszłości. Czytając ją znowu czułam się, jakbym miała 15 lat, zaczynała swoją przygodę z książkami, a anioły były moimi ulubionymi fantastycznymi istotami. Cienie polecane są dla fanów Szeptem (które w tamtym okresie było moją ulubioną serią), Angelfall i twórczości C. Clare - czyli wszystko, co najlepsze te kilka lat temu. Jak po takim upływie czasu oceniam pozycję tego typu?

***OPIS*** 

 

***RECENZJA***

Już na pierwszych stronach dowiadujemy się, że Gaby doświadczyła utraty pamięci i chociaż motyw zapomnienia nie budzi mojego entuzjazmu, wręcz przeciwnie, to kiedy ma miejsce od momentu, kiedy poznajemy bohatera, to nie stanowi on dla mnie wady. W takiej sytuacji nawet przyjemnie poznaje mi się świat razem z postacią, która tego doświadcza.

Akcja zaczyna się w tradycyjny sposób - główna bohaterka prowadzi spokojne, pełne nieświadomości życie, aż w pewnym momencie pojawia się w nim tajemniczy, przystojny mężczyzna. Wszyscy znamy ten schemat. We mnie nie budzi on jednak niechęci, a przynajmniej nie, kiedy dostosuję swoje oczekiwania w stosunku do wybranej literatury. Gaby jest silnym charakterem, więc szybko zyskała moją sympatię. Im jestem starsza, tym częściej zdarzają mi się chwile żalu, że interesująca mnie, podobająca mi się literatura to YA, a nie NA, gdyż delikatne podwyższenie wieku docelowego odbiorcy mogłoby jeszcze lepiej wpłynąć na niektóre sceny.

W polecajce na skrzydełku możemy przeczytać, że "Rafa jest... so hot" i to zdanie trochę zawyżyło moje oczekiwania odnośnie tej postaci. Określiłabym go na ten moment dość pospolitym słowem "fajny", bo jest to ten typ bohatera, który przyciąga czytelnika, wyczekuje się scen z nim, ale jednocześnie po odłożeniu książki nie zapada w pamięć na dłużej. Dam mu jednak z przyjemnością szansę w kolejnych tomach. 

Książkę czytałam ze szczerym zainteresowaniem, mimo widocznych w niej schematów. Strony same się przewracały, przez co była to dla mnie pozycja na weekend - myślę, że bardziej zawzięci dadzą radę nawet w jeden dzień. Autorka sprawnie operuje piórem, dzięki czemu lektura jest lekka, szybka i przyjemna. 

Dla mnie takie książki są bezpieczną strefą, do której mogę wrócić, kiedy zmęczy mnie rzeczywistość. Nie jest to pozycja dla każdego, ale komu ją mogę polecić? Osobom w wieku nastoletnim, które dopiero zaczynają swoją przygodę z young adult oraz tym starszym czytelnikom, którzy tak jak ja, chcą czasem wrócić do znajomych schematów i po prostu dobrze się bawić.

Cienie możecie zamówić w księgarni Tania Książka, a jeśli nie jesteście przekonani do tej pozycji, zapraszam do poprzednich recenzji i przejrzenia oferty książek dla młodzieży w księgarni.

Zaczytanego dnia

Gosia 

współpraca barterowa

 Hejka! Jeśli śledzicie mnie na Instagramie (@ogrod_zycia - zapraszam), to mogliście zauważyć, że na story już dzieliłam się wrażeniami z lektury książek Brigid Kemmerer - A Curse So Dark and Lonely zrobiło na mnie bardzo dobre wrażenie, a drugi tom, ze względu na zmianę głównych bohaterów, mniejsze, jednakże nadal była to przyjemna pozycja. Z uwagi na pozytywne zagraniczne opinie oraz polską premierę zapraszam Was do recenzji Na przekór nocy.

***OPIS*** 

Królestwo, w którym panuje korupcja. Książę, który z całych sił próbuje je ocalić. Dziewczyna, która zrobi wszystko, by doprowadzić do upadku monarchii.

Królestwo Kandali jest na krawędzi katastrofy. Od czasu, gdy pustoszy je tajemnicza choroba, konflikty między sektorami tylko się pogłębiają. W pałacu rządzący twardą ręką król stara się utrzymać pozorny pokój.

Harristan po zamachu na jego rodziców jest zmuszony zasiąść na tronie. Swojemu młodszemu bratu, Corrickowi, powierza pełnienie okrutnej roli Najwyższego Sędziego Królewskiego. Brat króla bezlitośnie reaguje na wszelkie przejawy buntu. To jedyny sposób na utrzymanie względnego porządku w czasach, gdy choroba może uderzyć w każdego i wszędzie, a jedynego znanego lekarstwa eliksiru z płatków Księżycowego Kwiatu nie starcza dla wszystkich.

W lasach Dziczy młoda zielarka Tessa Cade nie może znieść widoku umierających wokół niej ludzi, na których cierpienie król jest ślepy. Każdej nocy, razem z najlepszym przyjacielem Wesem, narażając życie, kradnie płatki Księżycowego Kwiatu, by rozprowadzać eliksir wśród tych, którzy go najbardziej potrzebują.

Kiedy rozchodzą się pogłoski, że lek przestaje być skuteczny, pojawiają się wezwania do buntu. Szczególnie okrutny czyn Najwyższego Sędziego Królewskiego popycha Tessę do desperackiego kroku. Chcąc dokonać niemożliwego, zakrada się do pałacu. Jednak to, co tam zastaje, sprawia, że zastanawia się, czy nie lepiej byłoby zniszczyć Kandalę, niż próbować ją naprawić.

***RECENZJA***

 Hejka, dzisiaj przychodzę do Was z drugim tomem Szeptu, który recenzowałam dla Was w zeszłym roku. Jak możecie pamiętać - zrobił na mnie bardzo pozytywne wrażenie i jest to jedna z przyjemnej wspominanych przeze mnie książek 2021. Jak oceniam drugi tom tej dylogii?

***OPIS*** 

***RECENZJA***

Pierwszy tom zbudował wokół głównej bohaterki aurę tajemniczości, nie mieliśmy okazji poznać pełni jej możliwości, a jednak nawet milcząc intrygowała czytelnika. We Wrzasku Alyssa nie budzi u mnie takiego podziwu, jak w Szepcie, jednak nie mogę powiedzieć, żeby jej kreacja była zła. Jej wycofanie, obawy, stres są uzasadnione wydarzeniami z przeszłości, także konsekwencji w tym aspekcie nie brakuje. Jednakże według moich osobistych preferencji wolę bardziej zdecydowane postaci.

Jak możecie zauważyć, nasza bohaterka nie ma już obaw w związku z Mówieniem, a przynajmniej nie takich, żeby rezygnować z mówienia w ogóle. Problem pojawia się taki, że autorka podarowała jej nieograniczoną moc - taką, której poskromienie powinno być niemożliwe. To właśnie jest pięta achillesowa tej pozycji - kiedy postać jest zbyt potężna, historię możnaby zakończyć właściwie w jednym rozdziale, a jednak nie tego oczekuje odbiorca. I myślę, że istnieje możliwość, żeby stworzyć z tym pomysłem coś absolutnie genialnego, jednak trzebaby podążyć w trochę innym kierunku. Problem jest taki, że Alyssa jest mocno niezdecydowana, nie umie działać pod wpływem adrenaliny, a jej wyobraźnia nie jest zbyt rozbudowana - sama sobie stworzyłam podczas czytania zabawę, jak można sprawnie rozwiązać dany problem, natomiast nie o to w tym chodzi.

Akcja jest bardzo dynamiczna, odbywa się w różnych miejscach, dużo się dzieje. Niektóre sceny opisane były w sposób przemyślany, intrygowały odbiorcę, były logiczne. Niestety nie wszystkie takie były. Część zdarzeń można było przewidzieć bez większego wysiłku i analizy. Nie zmienia to jednak faktu, że do końca czytałam z zainteresowaniem.

Styl autorki sprawia, że Wrzask czyta się błyskawicznie i z przyjemnością. Na zagranicznym bookstagramie wyświetlają mi się inne książki Noni, widzę, że są dobrze oceniane, więc mam nadzieję, że znajdzie się w Polsce wydawnictwo nimi zainteresowane - chętnie sięgnę po kolejną pozycję od niej. 

Tak jak pierwszy tom może urzec nawet starszego czytelnika, tak uważam, że Wrzask lepiej się sprawdzi jako pozycja dla młodszej młodzieży. Myślę, że w wieku 15 lat bawiłabym się przy niej lepiej, więcej niekonsekwencji by mi umknęło. Nie jest to pozycja zła, jest lekka i przyjemna, ale nie mogę powiedzieć, żebym nie oczekiwała więcej po tym, jak zachwycił mnie Szept.

Zaczytanego dnia!

Gosia

współpraca barterowa

 Hejka! Dzisiaj przychodzę do Was z moją opinią o książce, nad którą wyjątkowo długo zastanawiałam się, czy chcę ją recenzować. Jeśli podejmuję się tego zadania, to staram się wybierać pozycje, które powinny mi się spodobać, aby lektura była dla mnie przyjemna, ponieważ później muszę ją podsumować w jednym z postów. Tak czy inaczej, jak możecie zauważyć, nie sięgam raczej po obyczajowe romanse, jednakże ten był szeroko (i specyficznie) promowany w internecie. Dodatkowo chciałam sięgnąć po coś lżejszego, a co może być bardziej niezobowiązującego od tego gatunku? Podjęłam ryzyko, zapraszam do poznania mojej opinii, chciałabym w nieco luźniejszej formie skonfrontować również moje "oczekiwania" z rzeczywistością.

Najpierw chciałabym poruszyć temat wydania, opisu oraz postów w internecie na temat tej pozycji i jak one wpływają na jej odbiór.

Wydawca zachował oryginalną okładkę, co mnie bardzo cieszy, gdyż jest to jedna z bardziej uroczych książek w moim zbiorze. Nie rozumiem natomiast pozostawienia angielskiego tytułu - polski odpowiednik jest prosty do przetłumaczenia, a jego znaczenie pozostaje niezmienne. Może to mylić czytelników, czy The Love Hypothesis zostało już wydane w Polsce, utrudnia też szukanie szukanie jej na polskich stronach. 

Skazą na tej okładce jest czerwone kółko z napisem "Fenomen TikToka", który powstał, gdyż był również w oryginalnej wersji, chociaż zaburza harmonię ilustracji. I tutaj chciałabym połączyć wątek mediów oraz opisu, które kreują momentami charakter tej książki w mocno erotyczną stronę, co zupełnie do niej nie pasuje. Sposób, w jaki niektórzy promują The Love Hypothesis nie powinien mieć większego znaczenia, ale skoro wydawcom zależy na promowaniu tej pozycji jako "Fenomenu TikToka", to myślę, że warto poruszyć ten temat chociażby po to, żeby odpowiednio dopasować lekturę do swoich oczekiwań.

Opis mówi, że Adam oferuje "jedną niezapomnianą noc" - ten fragment budzi mój sprzeciw na dwóch płaszczyznach. Po pierwsze - odziera z romantyzmu scenę, która w tym momencie ma wydźwięk zawieranej umowy. Po drugie - stanowi spoiler, gdyż ma ona miejsce pod koniec książki. Myślę, że dużo w tym mojej interpretacji, ale jednak skoro mój odbiór był zaburzony, to możliwe, że nie jestem jedyna, a nie chciałabym, żeby ktoś kupił lub porzucił tę książkę przez te elementy.

Tymczasem okazuje się, że Adam jest cudownym, ludzkim facetem. Był postacią tak realną, prawdziwą, a udało mu się skraść moje serce. Jego proste, delikatne gesty były tymi, które sprawiły, że przepadałam.

Olive jest bardzo przyjazną postacią, która swoimi wypowiedziami wielokrotnie wywołała uśmiech na mojej twarzy. 

Wydaje mi się, że tym, co mnie urzekło jest prostota i prawdziwość ten relacji. Pomijając element tego pocałunku - on akurat był abstrakcyjny, cały czas z przyjemnością obserwowałam rozwój ich związku.To taka lekka obyczajówka sprawiająca, że robi się ciepło na sercu.

Myślę, że fabuła nie będzie stanowić dla nikogo zaskoczenia - po tych kilku romansach w moim życiu widzę ciągle powtarzające się schematy. W tym wypadku nie klasyfikuję tego jako wady, gdyż jestem świadoma, że ciężko o oryginalność w tym gatunku. 

The Love Hypothesis czyta się bardzo szybko, styl autorki jest przyjemny w odbiorze, przez co przeczytanie całości zajęło mi mniej niż dobę.

Miałam nadzieję, że to będzie dla mnie niezobowiązująca i urocza lektura. Miałam też obawy, że Adam będzie silącym się na atrakcyjność macho, chociaż  nastawiłam się na to, że w tej sytuacji się po prostu z niego pośmieję. Na szczęście moje oczekiwania się spełniły, a ja spędziłam przemiły czas. 

The Love Hypothesis możecie zamówić w księgarni Tania Książka, jeśli jednak ta pozycja Was nie przekonuje, przejrzyjcie ofertę literatury obyczajowej w księgarni.

Zaczytanego dnia 

Gosia

współpraca barterowa

 Hejka! Dzisiaj przychodzę do Was z kolejnym tomem Królestwa Nikczemnych, które recenzowałam dla Was niedawno. Doczekaliśmy się premiery kolejnej części po kilku miesiącach, co jest świetną wiadomością i pozwala mieć nadzieję, że może jeszcze w tym roku poznamy dalszą część tej historii. Zapraszam do poznania mojej opinii o Królestwie Przeklętych.

***OPIS*** 

 

Dwór Gniewu miał być dla niej tylko przystankiem w drodze do dworu Pana Pychy. Ale wszystko potoczyło się inaczej, niż zakładała.

Emilia di Carlo, siostra bliźniaczka zamordowanej Vittorii, przybywa do Królestwa Siedmiu Kręgów - krainy piekieł, którą włada siedmiu demonicznych braci, książęta Pychy, Gniewu, Zazdrości, Łakomstwa, Chciwości, Lenistwa i Nieczystości. Jest przekonana, że pierwszy z nich, król demonów, oczekuje jej na swoim dworze, by podjąć jak swoją narzeczoną, a potem wziąć za żonę. Zdeterminowana, by odszukać winnych śmierci siostry, wierzy, że na dworze Pana Pychy będzie miała możliwość prowadzenia śledztwa. Książę Gniewu - sojusznik w świecie ludzi, a teraz jej przewodnik - pomaga Emilii wejść do krainy podziemi i przedostać się przez Korytarz Grzechu, a później gości ją na swoim dworze. To ma być tylko przystanek w drodze do Dworu Pychy, chwilowy pobyt.

Sprawy jednak przybierają zupełnie inny obrót, niż oczekiwała dziewczyna.

Co się wydarzy w gościnie u Pana Gniewu? Jakie magiczne więzi odkryje Emilia? Czy poślubi Księcia Pychy?

 

 

***RECENZJA*** 

 Hejka! Dzisiaj przychodzę do Was z drugą, najbardziej wyczekiwaną przeze mnie pozycją tego roku. Pierwszą był pierwszy tom tej serii - Krew i popiół. Moja ekstrakcja tym tytułem była przeogromna, jeszcze nigdy nie osiągnęła ona takiego stopnia, a po lekturze tylko wzrosła. Była to pierwsza książka, której końcówkę czytałam krótko po zakończeniu czytania całości i wracałam do niej i poszczególnych fragmentów jeszcze kilka razy. 

 ***OPIS***

Wszystko może runąć w jednej chwili. Kiedy złudzenia opadły, pojawiła się bolesna rzeczywistość. Wszystko, w co Poppy wierzyła wcześniej, okazało się kłamstwem. Bardzo dotknęło ją również to, że mężczyzna, którego kochała, podawał się za kogoś zupełnie innego. Zrozpaczona i uprowadzona podstępem dziewczyna zadaje sobie istotne pytanie. Kim jest bez welonu Panny? Znalazła się w miejscu, w którym wszyscy widzą w niej jedynie symbol znienawidzonego królestwa. Czy w tym nowym świecie może w ogóle na kogoś liczyć? Kto tutaj jest właściwie sojusznikiem, a kto wrogiem?

Wśród wszystkich, z którymi ma do czynienia, najbardziej nieodgadniony jest on - Casteel Da'Neer. To książę Atlantii. Poppy jest nim zafascynowana. Mroczny i niebezpieczny, kusi ją, oferując wszystko, czegokolwiek zapragnie. Tyle że Poppy zdaje sobie sprawę, że jeśli mu zaufa, okaże się to błędem. Książę ma swoje plany wobec niej, a jeśli jego zamiary się powiodą, to losy obojga mogą połączyć się w zaskakujący sposób. Niewykluczone, że doprowadzi nawet do zmiany historii królestw. Czy Poppy zdoła oprzeć się jego urokowi? Jest jakakolwiek szansa na to, że uda jej się z tego wybrnąć?

***RECENZJA***